Een samenvatting over schimmels en de levenswijze zoals die van toepassing is op problemen met de orchidee.
In de grond groeit mycelium (schimmeldraden) die bestaan uit hyfen. Dit zijn dunne witte draden die van flexibel en elastisch materiaal zijn. Als de draden helder wit zijn bevatten zij nog geen condiosporen, als ze verkleuren naar bruin of grijs bevatten ze wel condiosporen.
Deze conidiën worden door de hyfen aangemaakt en hebben de vorm van een tros, zoals druiven. zie de foto's boven aan de pagina. Hieruit worden sporen gemaakt en afgestoten . Dit proces werk het beste bij een hoge luchtvochtigheid. De omstandigheden in natte bark zijn dus ideaal.
In de hyfen wordt ook een hechtingsstof aangemaakt die ervoor zorgt dat de conidiën zich beter aan de planten hechten.
Als de omstandigheden ongunstiger worden voor de schimmel gaat deze over op het maken van microconidiën en sclerotiën welke zeer ongunstige omstandigheden kunnen overleven.
Schimmel sporen zweven overal in de lucht, het heeft geen zin proberen te voorkomen dat ze in huis of de kas komen. De schimmelsporen dringen de plant via de wand binnen bij infecties of beschadigingen, afgestorven blad of bloemen die afvallen en bij een hoge luchtvochtigheid. Het wel of niet kiemen is geheel afhankelijk van vocht (waterige oplossing). De sclerotiën gaan hyfen vormen. Dit schimmeldraad zet zich vast op de bladcelwand en onttrekt voedingsstoffen aan de cel en brengt lytische ( afweerstoffen) en toxische stoffen in de cel van de plant. Hierdoor sterft het plantenweefsel en wordt bruin. Is de schimmel eenmaal binnen dan groeit hij gewoon door. Het is immers vochtig genoeg in de plant.
De schimmel maakt in het water stoffen aan die de wasachtige laag op het blad oplossen.(b.v. cineran dit is een soort enzym) Dit chemische proces zorgt ervoor dat de schimmel kan binnendringen. Het spreekt vanzelf dat bij beschadigingen aan de plant het de schimmel erg makkelijk gemaakt wordt.
Uit onderzoek is gebleken dat bij een luchtvochtigheid van 93-100% gedurende 15 uur (dus ook als er water in het hart staat) de infectie zonder meer kan plaatsvinden in onbeschadigd weefsel. De ideale temperatuur voor de schimmel is tussen 10 en 20°C en bij een ideale luchtvochtigheid kan de infectie tussen de 5- en 26°C plaatsvinden. De infectie is na 24 uur zichtbaar.
Ventilatie vermindert de kans op infectie aantoonbaar. Bij een hoge luchtvochtigheid en een temperatuur van 16°C zonder ventilatie is de kans op besmetting 92% en met voldoende ventilatie erbij is de kans op infectie gedaald naar 25%.
Beneden de 10°C en ventilatie ontkiemen de sporen helemaal niet. Helaas houden onze planten veelal niet van deze temperatuur.
Licht is ook van invloed op de kieming. De kieming gaat sneller in donkere perioden. Ca en N gebrek leiden ook eerder tot een schimmel infectie.
Verwijder bladresten of uitgebloeide met een schoon scherp mes en maak vlakke wonden en behandel deze met een antischimmel middel . Houdt deze planten op een droge plaats. Wacht even met nevelen tot de wond is opgedroogd.
Het verwijderen van gele bladeren kunt u het beste in de ochtend doen. De kans op infectie is dan altijd lager.
De betere antischimmel middelen zijn Imazalil en Scala. Ook Zineb of Maneb zijn goede middelen.
Tenslotte. Gezonde planten maken zelf ook antistoffen die helpen de celwand te verstevigen. U begrijpt nu de noodzaak van het verwijderen van aangetaste plantendelen.